Ավինյոնի Հայկական Մշակույթի Տուն
Հայկական մշակույթի և քաղաքացիների հանդիպման վայր
Հայկական մշակույթի և քաղաքացիների հանդիպման վայր
Ամեն տարի մենք հավաքվում ենք զոհերի հիշատակը հարգելու և մեր պարտավորությունը հաստատելու ճշմարտության և արդարադատության համար
Պատմություն, հիշողություն և ճանաչում
Հայոց ցեղասպանությունը XX դարի առաջին ցեղասպանությունն է։ 1915-1923 թվականներին Օսմանյան կայսրության հայ բնակչության երկու երրորդը՝ մոտ 1,5 միլիոն մարդ, ոչնչացվեց երիտթուրքական կառավարության կողմից մշակված և կիրառված համակարգված ծրագրով։
1915թ. ապրիլի 24-ի գիշերը Կոստանդնուպոլսում (ներկայիս Ստամբուլ) օսմանյան իշխանությունները ձերբակալեցին ավելի քան 600 հայ մտավորականների և առաջնորդների։ Այս ամսաթիվը նշանավորում է ցեղասպանության սկիզբը և ամեն տարի հիշատակվում է որպես «Հայոց ցեղասպանության զոհերի հիշատակի օր»։
Հայերը բռնի կերպով տեղահանվել են դեպի Սիրիայի և Միջագետքի անապատները։ Հազարավոր մարդիկ սպանվել են մահվան երթերի ժամանակ, իսկ մյուսները մահացել են սովից, ծարավից, հիվանդություններից կամ սպառվածությունից։
"Վերջ ի վերջո, այսօր ո՞վ է խոսում հայերի ոչնչացման մասին։"
Այսօր բազմաթիվ երկրներ և միջազգային կազմակերպություններ ճանաչում են հայոց ցեղասպանությունը։ Ֆրանսիան պաշտոնապես ճանաչել է հայոց ցեղասպանությունը 2001թ. հունվարի 29-ի օրենքով։
Ինչպես ասել է Հայաստանի վարչապետ Նիկոլ Փաշինյանը. «Հայոց ցեղասպանությունը ոչ միայն հայ ժողովրդի ողբերգությունն է, այլ ամբողջ մարդկության ողբերգություն։ Եվ ցեղասպանության ճանաչումը ոչ միայն հայերի պահանջն է, այլ մարդկության պահանջն է»։
Ամենամյա հիշատակի արարողություն ապրիլի 24-ին
Ամեն տարի ապրիլի 24-ին
Հավաք՝ 10:30-ից
Պաշտոնական արարողություն՝ 11:00 - 12:00
Քառակուսի Պերդիգիե
Ավինյոն, Վոկլյուզ
Հայ զոհերի հուշարձան
Ազատ և անվճար մուտք
Ավինյոնի հայ համայնք
Տեղական ընտրված պաշտոնյաներ և ներկայացուցիչներ
Հիշատակի ասոցիացիաներ
Հանրություն և համակրողներ
Ամեն տարի մեր ընկերությունը ծաղկեփունջ է դնում հուշարձանի մոտ՝ ի հիշատակ ցեղասպանության զոհերի։
Մանուշակագույն և կարմիր՝ հայկական հիշատակի ավանդական գույները, գերակշռում են արարողության ընթացքում։
Արարողությունը ներառում է ելույթներ, պատմական վկայությունների ընթերցում, էկումենիկ աղոթքներ և ավարտվում է հայկական ավանդական «Դլե Յաման» երգով։
Հիշողությունը սերունդից սերունդ
"Իմ պապը փրկվել է մահվան երթերից։ Նա կորցրել է իր ամբողջ ընտանիքը։ Ամեն ապրիլի 24-ին ես գալիս եմ նրա և բոլոր նրանց հիշատակը հարգելու, ովքեր այլևս մեզ հետ չեն։ Սա մի պարտականություն է, որը ես փոխանցում եմ իմ երեխաներին։"
"Որպես Ավինյոնի քաղաքապետ՝ ես համարում եմ, որ մեր պարտքն է մասնակցել այս հիշատակի արարողությանը։ Պատմությունը ճանաչելը նշանակում է ավելի արդար և մարդկային ապագա կառուցել։"
"Ես հայ չեմ, բայց ամեն տարի գալիս եմ այս հիշատակի արարողությանը։ Կարևոր է հիշել, որպեսզի նման սարսափելի բաներ երբեք չկրկնվեն։"
Ձեր ներկայությունը կարևոր է։ Միասին հարգենք զոհերի հիշատակը և հաստատենք մեր պարտավորությունը ճշմարտության, արդարադատության և խաղաղության համար։
Հիշել՝ չմոռանալու համար, ճանաչել՝ կանխելու համար